Хүсэл мөрөөдөл гэж хэлэхэд

Түм буман бодол толгойд эргэлддэг

Хүнийх болоод одсон түүний төрх ч

Зүрхэнд минь анирладаг

Тэр зүүдэнд минь ирэхдээ

Зүсээ надаас буруулсан

Зүггүйтэж хоёр мөр холбохдоо ч

Зөөлөн дуугаар шивнэж хэлсэн

Түүнийг тэврэх боломж олдоогүй

Тэгээд л тэр замхраад одсон

Түүнийг тогтож удаан харахыг хүссэн ч

Тэр ирсэншигээ буцаад явчихдаг

Энэ зүүд байсан

Нуруугаа харуулж дэргэд минь хажуулчихаад

Духан дээр минь ганц л үнэрлээд

Миний мэдэхгүй тэр газарруугаа буцаад явчихсан

Зүүд 2018-10-15

Хүсэл мөрөөдөл

Зүүд

Тийм нэг дулаахан шөнийг
Тэр ганцаараа сэтгэлд минь зурласан
Тэсгэл алдуурч, сэтгэл гижигдэм шөнийг
Тэр ганцаараа зүрхэнд минь шивнэсэн
Би шөнө бүр зүүдэлдэг
Шууданч тагтаа түүний минь захиаг зөөж
Шүлэг тэрлэж хоносон шөнүүдийг минь
Чимээгүй тэнд магтан дуулдаг
Би их тод харсан
Түний төрх дэргэд минь үлдэхэд
Тэгээд л би жаргаж хоносон
Ганцаараа

Үзчихээд өгье, болох уу

Үхэл гэж юу байдгийг
Хүн бүхэн яагаад түүнээс айдгийг
Амьдрал үнэхээр тэнд дуусдаг нь үнэн эсэхийг
Үзчихээд өгье, болох уу

Хайр гэж юу болохыг
Хүн бүр яагаад шимтэн дурладагийг
Эцсийн мөн чанар нь чухам юу болохыг
Үзчихээд өгье, болох уу

Амьдрал гэж хэн болохыг
Аргадаж эсвэл аргалах аль нь зохистойг
Энэ бүхний нар хаана, хэрхэн жаргадагийг
Үзчихээд өгье, болох уу

Тэвчихийн аргагүй хөнгөн оршихуй

Би өөрийгөө барьж үл чадна

Бие сэтгэл минь яг л чамд бүрэн ховсдуулсан мэт

Би хүслээ жолоодож үл чадна

Үнэн төрх минь өөрийгөө чамаас нуух мэт

Би бол ердөө л дүр эсгэгч

Өнөөдөр ялдам нэгэн

Харин маргааш хэн ч болж болно

Чи намайг хэзээ ч олохгүй

Будаггүй төрхөө чамд би дэлгэсэн

Буулгасан шийд чинь намайг гинжилсэн

Үнэн сэтгэлээ чамд би харуулсан

Үнэндээ чи надаар тохуурхаж байсан

Уур бухаимдал, уйтгар гуниг

Хэрхэн аяглахаа би ойлгоогүй

Туних эсхүл үзэн ядах

Тэр өдрийг би одоо ч мартахгүй...

... Тэр тийм нэг хуурамч

Тэгсэн хэрнээ өөртөө үнэнч

Сэтгэлрүү өнгийхөд хоосон гацаардал

Сэтгж чаддаг гүн ухаантан

-

Хол байдаг цэцэг

Хүрч болдоггүй газар

Бодлоос огт гардаггүй нэгэн

Боломж олдвол уулзахаас буцахгүй сэтгэл

Зүрхний минь гүнд шигдсэн нэгэн

Зүгээр байлгадаггүй төрх

Зүүдэнд хүртэл ирдэг болсон

Зүсэр борооноор ганц таарахсан гэж хүссэн

Гудманд би түүнийг хайдаг ч

Харалгүй зөрчихвий гэж санааширдаг

Харин би түүнтэй дахин таарвал

Хамаагүй дээгүүр харж, хэнэггүй алхана гэж боддог

Сэтгэл зүрх минь хоёр минь

Сэмхэн хоорондоо зөрчилддөг

Нэг нь түүнийг хайж байхад

Нөгөө нь өөрөөсөө түлхэж орхидог

Сэтгэл минь үгүйлдэг ч

Зүрх минь шархалсан

Миний доторх хоёр хүн

Хором бүр хоорондоо маргалддаг

Хүний хүнийг хайсан тэр мөчид

Харин би галзуурах шахдаг

-

Зуу зуун жилийн дараа чинийх л гэж хундага тулгая

Зуу зуун жилийн дараа чамтай үлднэ гэж бурханд залбиръя

Зүйж оёсон тэрлэгээ чамд л сайхан харагдах гэж өмсчихөөд

Зүсэр бороог чамтай л хамт туучин гаръя

Чи миний зүрхэнд мөнхөд үлдсэн тэр нэгэн

Чимээгүй байхад л сэтгэл гижигдээд байдаг болохоор

Чиний энэ бүх хайрыг насан туршдаа би магтан дуулъя

Чиний бүх зүйл ганцхан би гэж бусдад өөрийгөө гайхуулъя

Мандаж байгаа нарнаас атгаж үлдсэн эрдэнэ

Магад энэ амьдралаас ургаж олсон эрдэнэ

Минийх л байх тавилнтай ганцхан чиний хайрыг

Мөнхөлж дэргэдээ үлдсэн би цорын ганц нэгэн

Дэмийрэл...

энэ бол дэмийрэл

эргэж ирэхгүй солиорол

энэ бол ганцаардал

энд ч олдоогүй галзуурал...

зүгээр л сэтгэл байсан бол

тогтох л байсан байх

зүйдэлгүй хайр байсан бол

үлдэх л байсан байх

зөнгөөрөө өөрийгөө өмөөрсөн бол

ингэж гомдохгүй л байсан байх

зөрүүд зангаа нэг л удаа дэлгэсэн бол...

эргэж ирнэ гэдэгт нь итгээд

өөрийгөө өмөөрч харамлаад

энд л ганцхан алдсан сэтгэлээ

эргэж ер хараагүй өнгөрсөн би

ахиж ер шаналахгүйгээр

арав хоноод л эдгэнэ гэж найдсан ч

ахиж ер босолгүйгээр

арван сар гунигласан би

өдөр бүр ганцхан хоромд л түүний тухай боддог байсан ч

өглөө бүр хаалганы цаана түүнийг байна гэж итгэх болж

өөрөөсөө бусдыг огтоос ер тоодоггүй тэр хүнд

өр зүрхнээсээ илүү ихийг хадгалаад үлдээчихсэн

энэ бол дэмийрэл

эргэж ирэхгүй солиорол

энэ бол ганцаардал

энд ч олдоогүй галзуурал

олоод ч хэрэггүй

олдоод ч нэмэргүй

орхиод нэгэнт явчихсан зүрхийг

одоо эргүүлэхээсээ нэгэнт өнгөрсөн

энэ бол дэмийрэл

***

улаан даашинзны хормойд хэнийг ч би суулгаагүй
ууж байсан дарсаа чамтай л ганцхан хуваалцсан
унтах нойрны минь эзэн гацхан чи л байсан болохоор
уртын энэ амьдралд дэргэдээ аргамжихсан гэж хүссэн
тамхилж суухдаа чи таахын аргагүй оньсого шиг
тэр нэгэн үдшийг мартаж би чадахгүй
аваад үлдэх зүйл дурсамжаас өөр цаашгүйд
ахиад ганц уулзахсан гэх хүсэл одоо намайг орхисон
бодол минь биеэ чөлөөлсөн
хүсэл минь намайг орхисон
яг л чам шг...