-

Би бүгдийг тэвчсэн

Яг л бүтнэ гэж итгэсэн

Би нэг замаараа дахин явахыг хүсээгүй

Урьд урьдынхаас илүү тэвчсэн

Гэвч

Бурхан надаар даажганасан

Буруу харсан хаалганд орохыг санал болгосон

Буцаж ирэхгүй нэгнийг илгээсэн

Надаас бусад нь түүнд хамааралтай байсан

Би дахиж унахыг хүсээгүй

Би буруу харж дахин мэгшхийг хүсээгүй

Зүгээр л

Бусдын адил амьдрахыг хүссэн

Хэн нэгэнд хайрлагдахыг хүссэн

Тэнгэр хүнд дааж чадах ачааг нь үрүүлдэг юм гэсэн

Магад би хэн хүнээс илүү чадалтай бололтой

Маргаангүй үнэн нь одоо надад

Юу ч мэдрэгдэхгүй байна

хэнийг хайгаа юм бол

Юу нэхээ юм бол энэ зүрх надаас

Харанхуй шөнөөр хаалга чагнаад л

Халаасалж явсан чихрээ хэн нэгэнд хадгалаад л

Үүрийн жингээр цочин сэрж хайгаад л

Хэнийг хүлээгээ юм бол энэ сэтгэл

Утасны дуудлаганд цочиж

Үеийн залуусаас дөлж зугтаан

Хоолоо хөртөл санаашран суусаар

Хэнийг хүлээгээ юм бол энэ зүрх

Хэн нэгэн байдагдаа гэж

Хэлж чадахгүй хэрнээ

Ороод ирэх юм шиг санасаар

Орон дээрээ л хөрвөөх юм

Том том санаа алдаад л

Гудмаар нэг хараагаа бэлчээгээд л

Хажуугаар зөрсөн нэгнийг эргэн эргэн харсаар

Хэнийг хайгаа юм бол энэ бие

Зөрөөд өнгөрсөн нэгнийг

Ханхалсан үнэрээр нь сонжоод л

Зүгээр явж байгаа нэгнийг

Араас нь гүйцэж хараад л

Зүйдэлгүй хэлхсэн шүлгээ

Дахин дахин уншсаар

энэ зүрх сэтгэл надаас

хэнийг нэхээ юм бол...

Зарлал

нөхөр хайж байна
нэг насны минь хань болох
нэг л өдөр урваад явчихгүй
үнэн сэтгэлээсээ намайг хайрлах
үнэнч нөхөр хайж байна
хорвоо их худалч юм аа
та нар ч их итгэлгүй юм
сүсэг бишрэл ч гэнэ үү
сүртэй шалтаг тоочоод явчих юм
хайр их сохор юм
харанхуйд төөрчилгүй алхдаг ч
нэг уруугаа өнхөрхөөрөө
тултал нь гишгэж онхолдох юм
нөхөр хайж байна
намайг хайрлаж чадах
нүнжигтэй Монгол эрийг хайж байна..

-

Дулаахан байсан уу миний өвөр
Дурлалдаа шатаж байна гэж бодож байлаа би чамайг
Зөөлөн байсан уу миний энгэр
Зүүдэндээ умбайж байна гэж бодож байлаа би чамайг
Босоод явахдаа юу бодсоныг чинь
Тааж би мэдсэнгүй ээ
Буруу хараад зогсход чинь
Сэтгэл чинь хоосон байсныг анзаарсангүй ээ
Тоглоход амархан байсан уу би чамд
Тамхилж суухдаа инээд чинь хүрсэн үү
Танхил зангаараа чамд эрхэлхэд
Төвөгтэй санагдсан уу миний авир
Эртхэн үнэнээ хэлэхгүй дээ чи
Эргэж гуйхгүй явж чадах л байсан
Одооч гэсэн холдож чадна аа
Огтхон ч нулимсаа үзүүлэхгүй ээ

би

багын найз минь дэргэд үгүй ч
бадагхан шүлгэндээ цадаж явлаа би
зүрхний тэр минь дэргэд үгүй ч
зүйдлэн хэлхсэн мөртдөө дурлаж явлаа би
оройн сэрүүнд ганцаар алхдаг ч
олон шүлгээрээ хань хийж сууна би
очих газар нэгэнт үгүй ч
онгод юугаараа аялаж явна би
тэврээд угтах нэгэн байхгүй ч
тэрлэсэн мөртдөө эрхэлж сууна би
үнсээд аргадах чи минь үгүй ч
үгний үнэнд нялхарч явна би

-

Талын салхинд
Хүлгийн зоон дээр дэрвэж өссөн
танхил бага насандаа
хэрсүү ухаанд хөтлөгпсөн
аавын сургаалийг
алхам бүрт санаж явдаг
хатуу бүхнийг ялан дийлэгч
чи монгол эр хүн
гүндүүгүй уужим чиний араншинд
гуниггүй сэтгэл минь
өөрөө сөхөрсөн юм
холын ухаантай чиний бодлыг
гуравхан үг минь
өөрөө аргаддаг юм

Бүсгүй

бүсгүй хүн их өрөвдөлтэй
бусдыг харж амьдардаг
эрчүүд та нар минь ухаантай байгаарай
урваж түүнийгээ бүү зовоогоорой
эмэгтэй хүн их амархан
эргэж очихгүй дээ гэж бодсон хэрнээ л
сэтгэлээ дагаад хүрээд ирдэг
сэмхэн түүнийгээ бүү хуураарай эрчүүд минь
хэдий чамд гомдож уурласан ч
хэлүүлэлгүй ойлгосон зүйл олон бий шүү
хөнгөмсөг чамайг гараас чинь бариагүй нь
ойлгоод ирнэ гэж найдсаных юм шүү
талын салхи шиг дураараа яв залуу минь
танхил түүнийгээ бүү мартаарай
тааруухан нэгнээр энгэрээ дулаацуулж
жаахан түүнийгээ бүү гомдоогоорой

Үнэхээр болохгүй гэж үү

гарт баригдахгүй ч

сэтгэлд тэмтрэгдэх

нүдэнд харагдахгүй ч

зүүдэнд үзэгдэх чиний сэтгэл

худал хуурмагийн мананд

одоо намайг бүү төөрүүл

хулчийж зугтахаасаа өмнө

үнэнээ хэлж болдогүй юм уу

би чамд итгэе

яг л жаахан хүүхэд шиг

би чамд үнэнч байя

үүрдийн үүрд дэлгэрэх цагаан уул цэцэг шиг

яагаад би ийм хүйтнийг мэдэрдэг юм бол

яагаад чи ийм

хөндий болчихсон юм

өмнөх шигээ эрхэлж болохгүй юм уу

өөрийнхөө үнэн учираа одоо хэлж болохгүй юм уу

намайг ав

бичсэн шүлэгтэй минь хардвал
би явдалтай нэгэн байж магад
биелэшгүй хүслийг минь харвал
би шуналтай нэгэн байж мэднэ
бүтэн биеийг минь өмчилбөл
би ганцхан чинийх л байж чадна
бусдын амнаас сонсвол
би харин хэн ч биш болж хувирна
энд би амьдралаа тоочдоггүй
эргэж хараад амрагаасаа уравдаггүй
энд би эгэл даруухнаар амьдардаг
эцсийн зогсоол дээр ганцхан чамайг л хүлээдэг
хэтрүүлэгтэй өчвөл би арай дэндүү үнэнч
хэн нэгэнд хэлээгүй л болохоос хэзээ ч унтрахгүй оч
үнэнээ хэлбэл би арай дэндүү бардам
үргэлжид цухалзах энэ авир их зан харин биш
тархинд минь ургах бодлыг
хүсвэл чи захирч чадна
таахын аргагүй энэ тоглоомонд
хожлыг би чамд өгч чадна
үнэнээ хэлбэл би чамд өөрийгөө тушаая
үүрдийн үүрд дэргэд минь үдлэж
үнэнчээр дуусна гэвэл
одоо л намайг бүх зүйлтэй минь ав

хөнгөмсөг залуу

Зун чи хөнгөмсөг залуу юм
Галзууртлаа дурлахыг минь зөвшөөрчихөөд
Хэнэг ч үгүй эргээд алхдаг
Хэнгэнэтэл уйлхад минь хань болно гэж амлачихаад
Хаашаа ч юм яваад өгчихдөг
Гомдмоор, бас талархмаар
Зун чи хэнэггүй залуу юм
Гараас минь атгаад тэнгэрийн хязгар хүрнэ гэж амлачихаад
Газар дээр ганцхан надад дурласан гэж итгүүлчихээд
Хээрийн шувуудаас түрүүлээд нисчихдэг
Хэнэггүй нь арай л дэндсэн залуу юм чи
Гуравхан сарын настай энэ ганган хархүүд
Галзууртлaа дурласан нь миний буруу
Гараас минь тавьхыг мэдсээр байж
Дэргэдээ аргамжсан нь миний алдаа

-

Дахиад л нөгөө толгой өвтгөсөн хүнд бодлууд 
Дахиад л өнөө учир нь олдохгүй зангилаанууд
Дахиад л ямар ч гарцгүй шийдэх ёстой гэсэн асуултууд
Дахиад л ямар ч гарцгүй харанхуй хонгил
Дахиад л бүгдийг шинээр эхлэх гараа
Дахиад л барианд орж чадахгүй буцах тэр мэдрэмж
Дахиад л болсонгүй гэх тэр гонсойлт
Дахиад л хичээсэн бүхэн минь нураад уначихлаа

-

Би чамдаа
Дэндүү их хайртай болхоороо
Дэргэдээсээ ч холдуулахыг хүсдэггүй
Би чамдаа
Дэндүү их хайртай болхоороо
Ганцхан хором ч хол байж чаддаггүй
Би чамдаа
дэндүү их хайртай болхоороо
харцаа чамаасаа буруулж чаддаггүй
би чамдаа
дэндүү их хайртай болхоороо
ганц ч хором мартаж чаддаггүй
би чамдаа
дэндүү их хайртай болхооороо
үнэнээ хэлж чаддаггүй
би чамдаа
дэндүү их хайртай болхоороо
дэргэд чинь гүйгээд очиж чаддаггүй
би чамдаа
дэнүү их хайртай болхоороо
үргэлж өөрийнхөө хүслийг дарж суудаг
би чамдаа
дэндүү их хайртай болхоороо
одоо ч хамаагүй очмоор байгаа ч
өөрийн чинь хүслийг хүндэтгэж сууна

-

Тэнгэрт арван тавны сар 
Тодоос тод мэлтийж
Тэвэрт минь ганцхан чи
Эхрлэнгүй мишээж байсан
Тэр үдшийг би мартахгүй ээ
Хээрийн саран биднийг учруулж
Хэнэггүй дурлалд шунахыг зөвшөөрсөн
Хэлтгий саран биднийг ивээж
Хэн хэндээ сэтгэл алдарсныг тэнд л гэрчилсэн
Дулаахан байсан чиний минь энгэр
Дурлалдаа шатаж байсан бидний зүрх
Цаг хугацааг ганцхан тэнд нь л үлдээгээд
Дэргэдээс чинь би холдохыг үл хүснэ
Тэнгэрт арван тавны сар
Тодоос тод мэлтийж
Тэвэрт чинь ганцхан би
Жаргалтай гэгч нойрсоно
Энгэрт минь ганцхан чи минь үлдэж
Энэ л үдэш бид нэг хүн болж хоцорно
Зөөлөн хацарт чинь уруулаа би хүргэж
Зөвхөн чамдаа хайртай гэдгээ мэднэ
Дулаахан энгэрт чинь би чандага шиг шургаж
Ганцхан чинийх гэдэгтээ итгэл төрнө
Юу ч болсон алдахгүй юм шүү гэж
Яг энэ л хоромд өөртөө би амална
Чи миний цорын ганц нэгэн
Энэ л амьдралын минь ганц луужин
Чи миний хэнд ч хэлээгүй нэгэн
Чиний л дэргэдээс би амьдралаа олсон
Ханьдаа би хайртай

чамдаа

Сэтгэл минь ганцхан чамдаа хорогдоод

Дөнгөж сэрээд л дэргэдээсээ хайх юм

Зүрх минь ганцхан чамруу л тэмүүлээд

Зүгээр л чамд очхыг хүсэх юм

Хайр минь ганцхан чамaйг нэхнэ

Хэн хэнээ хоёул нэхнэ

Өдөр шөнийн алинд ч

Өөрийг чинь би дэргэдээсээ хайна

Өөр хэний ч нүдээр бус

Ганцхан өөрийнхөө сэтгэлээр

Чамайг би хайрлана

Шөнөжин тэврээд унтсан ч

Өглөө сэрээд дахиад л санана

Би чамайг хайрлаж ханахгүй ээ

Чамайг гэх сэтгэл минь

хэзээ ч дундрахгүй

Би чамайг санаж ханахгүй ээ

Чамдаа яарсан сэтгэл минь

хэзээ ч дуусахгүй

Үргэлж хамт байхыг хүссэн ч

Өнөө цаг чинь уралдаад явчих юм

Хайрыгаа тэврээд жаахан хэвтэхийг хүссэн ч

Огтоос миний үгийг сонсохгүй юм

Жаахан л тэврээд суух гэсэн юм

Дахиж хэзээ уулзахыг би мэдэхгүй ээ

Жаахан л энгэрт нь эрхлэх гэсэн юм

Дахиж хэзээ харахаа би мэдэхгүй ээ

Дөнгөж холдоод л санадаг энэ сэтгэлийг

Дөнгөлж чи чадлаа, цаг хугацаа

Дөрөв ч хонолгүй тэмүүлдэг энэ зүрхийг

Дураар барьж чи чадлаа, цаг хугацаа

-

шөнөжин амраглаж
чихэлдэж хоносон хосууд
өглөө сэрээд эрхэлж хэвтнэ
хэн ч цаг харахгүй
хэн ч хаашаа ч яарахгүй

хэдий ард нь ажил нь хүлээж байгаа ч

хоёр биендээ хорогдоод
тас тэврэлдэн хэвтнэ
цаг хугацаа ингээд л зогсчихоосой гэх
цадиггүй бодол толгойд нь эргэлдэв ч
цаашлаад хамт байхын тулд
хүсэл юугаа энд л орхино

санаад байна

Тийм ээ би хайрыгаа санаад байна

Нэг л мэдхэд

Тэсэлгүй дэргэд нь оччихсон

Миний хажууд ирээч гээд гуйчихсан

Эмэгтэй хүний нөгөө бардам зан

Бусдаар өөрийгөө үнэлүүлэх тэр мэдрэмж

Бүгдийг нь би хөсөр хаясан ч

Хэн нэгний араас

Хөлөө хугалах шахан гүйж байгаа нэгэн

Би огтоос биш шүү

Тийм ээ би зүгээр л хайрыгаа санаад байна

Үнсүүлэлгүй орхиод гарсандаа

Дахиад ганцхан чанга тэврэхсэн гэж хүүссэндээ

Одоо ч хамаагүй хармаар байгаа ч

Өнөө л юуг нь ч мэдэхгүй болохгүй гэсэн “хана”

Миний өмнө хөндөлсөөд байна

Тийм ээ би хайрыгаа санаад байна

-

Одоо бодохнээ чи бид хоёр

Олон ч сэжмээр нэгэнт холбогдож

Орхиод явж чадахгүй болхоор

Оройтсон ч хамаагүй хүлээж л сууя

Хязгааргүй их хайртай

Зөндөө их хайртай гэж

Үй түмэн удаа учирласан минь бүгд үнэн шүү

Итгээрэй хайрт минь

Ингээд л бүр их хайртай болж байгаа юм даа гэж

Инээд алдан хэлсэн чинь ч үнэн үү

Хамгаалаарай хайрт минь

Хэдхэн жилийн дараа чи бид хоёр

Эцэг эх болоод сууж байхыг хэн ч үгүйсгэхгүй

Магад хэдхэн сарын дараа чи бид хоёр

Маргад эрдэнэ шиг амьдарч явхыг хэн ч үгүйсгэхгүй

Өдөр бүр санадаг сэтгэл минь үнэн

Үдэш бүр хүлээдэг минь ч үнэн

Чамдаа эрхэлж, жаахан тунихыг хүссэн ч

Гомдоочихвий гэж сэтгэл минь түгшээд

Хэлэх гэснээ би залгиж орхидог

Хоосон

Нас бол зүгээр л тоо

Надад байгаа нь ердөө л энэ

Нэр бол зүгээр л өгөгдөл

Бусад нь бүгд худал

Энэ амьдралд үнэн юм гэж нэг ч үгүй

Өнөөдөр амьдарч байгаа нэгэн

Маргааш үгүй болж

Өнөөдөр хайрлаж байгаа зүрх

Маргааш хоосон болно

Амьдрал өөрөө хоосон

Бид өөрсдийн хоосон төсөөлөлд амьдардаг

Энд үнэн юмгэж нэг ч үгүй

Харагдаж байгаа хэрнээ

Гарч баригдахгүй

Хашгирч байга хэрнээ

Чихэнд сонсогдохгүй

Яг л зэрэглээ шиг

Аргагүй дээ

Амьдрал өөрөө хоосон

-

Магадгүй

энэ жилийн сүүлчийн бороо

өнөөдөр л орж байгаа байх

магадгүй

энэ насны ганц хайртдаа

одоо л би эрхэлж суугаа байх

магадгүй

энэ өдрийн сүүлчийн янжуурыг

би сая л татаж дууссан байх

магадгүй

энэ амьдралын цорын ганц нэгнийг

одоо л би хүлээж суугаа байх

магадгүй

энэ насны ганц жаргалаа

хэдийнэ би олчихсон байх

Цаг хугацаа

Сэтгэл минь ганцхан чамдаа хорогдоод

Дөнгөж сэрээд л дэргэдээсээ хайх юм

Зүрх минь ганцхан чамруу л тэмүүлээд

Зүгээр л чамд очхыг хүсэх юм

Хайр минь ганцхан чамaйг нэхнэ

Хэн хэнээ хоёул нэхнэ

Өдөр шөнийн алинд ч

Өөрийг чинь би дэргэдээсээ хайна

Өөр хэний ч нүдээр бус

Ганцхан өөрийнхөө сэтгэлээр

Чамайг би хайрлана

Шөнөжин тэврээд унтсан ч

Өглөө сэрээд дахиад л санана

Би чамайг хайрлаж ханахгүй ээ

Чамайг гэх сэтгэл минь хэзээ ч дундрахгүй

Би чамайг санаж ханахгүй ээ

Чамдаа яарсан сэтгэл минь хэзээ ч дуусахгүй

Үргэлж хамт байхыг хүссэн ч

Өнөө цаг чинь уралдаад явчих юм

Хайрыгаа тэврээд жаахан хэвтэхийг хүссэн ч

Огтоос миний үгийг сонсохгүй юм

Жаахан л тэврээд суух гэсэн юм

Дахиж хэзээ уулзахыг би мэдэхгүй ээ

Жаахан л энгэрт нь эрхлэх гэсэн юм

Дахиж хэзээ харахаа би мэдэхгүй ээ

Дөнгөж холдоод л санадаг энэ сэтгэлийг

Дөнгөлж чи чадлаа, цаг хугацаа

Дөрөв ч хонолгүй тэмүүлдэг энэ зүрхийг

Дураар барьж чи чадлаа, цаг хугацаа

-

Нэг л сэтгэлд үлдсэн эрдэнэ

Нэг л өдөр ирсэн жаргал

Энэ насанд минь оноосон тавилан

Энэрэх л гэж учирсан амраг

Жаргал минь билээ чи миний

Жиндүү шөнийн тайтгарал минь билээ

Гуниг минь билээ чи миний

Гэзгээ сул асагасан шалтгаан минь билээ

Хаа холоос чамайг би санадаг

Харагдахгүй байсан ч зүрхэнд ойрхон байдаг

Чанадын чанадаас чамайг би хүлээдэг

Чимээгүй байсан ч чихэнд минь сонсогддог

Чи миний тайтгарал билээ

Чи миний гуниг минь билээ

Чи миний хүсэл минь билээ

Чамдаа би хайргүй байхын аргагүй билээ

Бөгж

Буудлын өрөөнд дэнгийн гэрэл асаалттай

Буруу харсан ширээн дээр түүний бөгж
Эндүү ташаа ойлгосондоо хэдий ихээр харамсавч
Эргээд алхах газар одоо нэгэнт хаагдсан
Орон дээгүүр шидэлсэн хувцас
Одоо надаас ам асуу
Хэний гэрийг сүйдэлснийг минь
Хэлтгий заяа минь өгүүлэх
Бусдын бэлзгийг хөсөр орхиж
Өөрийн гэрийг авч үлдээгүй
Шунаг хүслээ чанадлан дарж
Бурхан шиг нэгнээ хажуудаа аргамжаагүй
Энэ миний ялын тогтоол
Хүйтэн, хангинасан бөгж
Одоо чи надаас ам асуу
Хүний хүнд толгой алдсан
Мунхаг намайг дураараа зэмлэ
Ганцхан чамд үнэнч байна гэж
Ган тулганд өргөсөн тэр андгайг
Ганцхан удаа умартсаны минь төлөө
Ган царгираг чи надаас ял асуу
Бүх эрх нь ганцхан чамд байна
Бүтэн заяаг минь ганцхан чи мэдтүгэй
Буруутгаж номлох хүч нь чамд байна
Бусдын адил орхих эсхээ ганцхан чи л шийдтүгэй
Ган цагираг чи надаас ял асуу
Гашуун усанд толгой мэдүүлсэн
Гуйлгачин тавилантай эрийг
Яллах эрхийг ганцхан чамд л би өгье
Хангинасан цагираг чи надаас ял асуу
Хоёр гэрийг эмхлэн байгуулж
Хойчдоо сайхан амьдарна гэж итгэсэн
Хүний хүүхдийг жаргаана гэж авч суучихаад
Ганцхан өөртөө “жаргал” бэлэглэсэн
Ухаангүй, урагшгүй толгой надаас
Чи ял асуу

мэдэхгүй ээ

Хилэнт түрлэг гэж ирээд л

хүнийрхүү знгаар тайлбар хийх

хэзээ эхэлснийг нь мэдээгүй тэр хормыг

хэдийд ч бид араас нь гүйцэхгүй

хоёр замын уулзвар дээр

хэн хэнтэйгээ таарсан ч

тэр л нэг хачин мэдрэмж

одоо хэр нь намайг дагасаар

мэдэхгүй ээ би юу ч мэдэхгүй

магад өөрийнхөө сэтгэлийг ч мэдэхгүй

санахгүй ээ би юу ч санахгүй

сэтгэл хэдийд гэгэлзсэнийг ч санахгүй

Итгэсээр байгаа

Хүлээсээр л байгаа тэр өдөр хоногийг

Би итгэсээр л яваа ганцхан минийх гэдэгт

Хэзээ ч бууж өгөхгүй ээ энэ сорилтод

Даагаад л амьдрах болно энэ бүх ачааг

Хайрласан хэвээрээ л үлднэ

Хойд насандаа

Харамлах итгэлээ хэнд ч алдахгүй

Чин үнэн нь л энэ

Өөрийгөө ганцхан чиийх гэдэгт

Итгэсээр л байгаа

Өнөөдөр ч чамтай таарах боломж бий гэдгийг

Хүлээсээр л байгаа

Шантрахгүй ээ миний зүрх

Энэ бүх сорилтоос

Шаналахгүй ээ миний сэтгэл

Чамайг ганцхан хайрласандаа

Би итгэдэг

Чамайг надад үнэнч гэдэгт

Би хүлээдэг

Чамтайгаа уузах ганцхан тэр өдрийг

-

Сар хүртэл чамайг минь хүлээдэг

Сайхан бүсгүйчүүд чамд минь нүд алддаг

Салхины сэвшээ чамтай минь эрхэлдэг ч

Сэтгэлийн чинь гүнд ганцхан би л байдаг

Би азтай бүсгүй

Одод хүртэл чамайг минь ширтдэг

Огторгуй тэр чигтээ чиний минь энгэрт эрхэлхийг хүсдэг

Орчлон ертөнц ганцхан чамруу л тэмүүлдэг ч

Орой бүр чи ганцхан миний л дэргэд ирдэг

Би азтай бүсгүй

Бусдын хайрыг энгрэтээ тэвэрсэн

Бурханы бүтээлээр өөрийгөө чимсэн

Булиглах зүрхээ ганцхан чамд л алдсан

Буурал орчлонг ганцхан чамтай л хамт туулах

Би азтай бүсгүй

Чиний минь төрхийг хараад

Хүүхнүүд хөл алддаг

Чиний минь хайрыг шүтэхдээ

Бурхад өөрсдийгөө чамладаг

Чиний минь амьдралд тэмүүлэх тэр их хүчийг мэдрэхдээ

Дэлхий эргэхээ мартдаг ч

Чинийхээ чин үнэн сэтгэлийг бишрэхдээ

Ганцхан би л зүрхээ алдчихдаг