багын найз минь дэргэд үгүй ч
бадагхан шүлгэндээ цадаж явлаа би
зүрхний тэр минь дэргэд үгүй ч
зүйдлэн хэлхсэн мөртдөө дурлаж явлаа би
оройн сэрүүнд ганцаар алхдаг ч
олон шүлгээрээ хань хийж сууна би
очих газар нэгэнт үгүй ч
онгод юугаараа аялаж явна би
тэврээд угтах нэгэн байхгүй ч
тэрлэсэн мөртдөө эрхэлж сууна би
үнсээд аргадах чи минь үгүй ч
үгний үнэнд нялхарч явна би
No comments:
Post a Comment