Бөгж

Буудлын өрөөнд дэнгийн гэрэл асаалттай

Буруу харсан ширээн дээр түүний бөгж
Эндүү ташаа ойлгосондоо хэдий ихээр харамсавч
Эргээд алхах газар одоо нэгэнт хаагдсан
Орон дээгүүр шидэлсэн хувцас
Одоо надаас ам асуу
Хэний гэрийг сүйдэлснийг минь
Хэлтгий заяа минь өгүүлэх
Бусдын бэлзгийг хөсөр орхиж
Өөрийн гэрийг авч үлдээгүй
Шунаг хүслээ чанадлан дарж
Бурхан шиг нэгнээ хажуудаа аргамжаагүй
Энэ миний ялын тогтоол
Хүйтэн, хангинасан бөгж
Одоо чи надаас ам асуу
Хүний хүнд толгой алдсан
Мунхаг намайг дураараа зэмлэ
Ганцхан чамд үнэнч байна гэж
Ган тулганд өргөсөн тэр андгайг
Ганцхан удаа умартсаны минь төлөө
Ган царгираг чи надаас ял асуу
Бүх эрх нь ганцхан чамд байна
Бүтэн заяаг минь ганцхан чи мэдтүгэй
Буруутгаж номлох хүч нь чамд байна
Бусдын адил орхих эсхээ ганцхан чи л шийдтүгэй
Ган цагираг чи надаас ял асуу
Гашуун усанд толгой мэдүүлсэн
Гуйлгачин тавилантай эрийг
Яллах эрхийг ганцхан чамд л би өгье
Хангинасан цагираг чи надаас ял асуу
Хоёр гэрийг эмхлэн байгуулж
Хойчдоо сайхан амьдарна гэж итгэсэн
Хүний хүүхдийг жаргаана гэж авч суучихаад
Ганцхан өөртөө “жаргал” бэлэглэсэн
Ухаангүй, урагшгүй толгой надаас
Чи ял асуу