Monday, December 15, 2014

хүн гэдэг сонин амьтан
хүний хорвоо гэдэг бүүр ч хачин
дэргэд нь байхдаа хэлээгүй мөртөө
дэрвээд явсан хойно нь үгүйлээд байдаг
энэ сэтгэлээ би яалтай бил ээ
эрийн заяа түшиж
эхнэрийн дүрд тоглож
эм хүмүүний заяанд ханьсах болоогүй ээ гэтэл
хэлийнэ би тавийн талыг туулчихаж
хөхөө донгодсон халуун зун
миний дэргэд хүрээд ирчихэж
тэр минь алга
чи минь явчихаж
би энд ганцаараа үлдчихэж
алдаа...
би алдсан байж
 омог бардам зандаа дийлдээд
огторгуй ертөнцөөр дүүлэн ниссээр
орол буурал ижийнхээ дэргэдээс
одоо хэр нь холдоогүй л байна
чи цагтаа ирсэн
би чамтай уулзсан
дахиад би ганцаараа...

No comments:

Post a Comment